1. Pager
ใช่ค่ะ เจ้าของบล็อกเคยใช้เพจเจอร์ ฮ่า ๆ ๆ เมื่อก่อนกว่าจะสื่อสารกันได้ก็ต้องใช้เวลาค่ะ บางทีได้รับข้อความก็ต้องรีบไปหาตู้โทรศัพท์เพื่อติดต่อกลับอีก แต่ถ้าตอนนั้นยังไม่สะดวกติดต่อกลับอีกฝั่งก็ต้องรอไปก่อน แล้วยิ่งถ้าจะต้องส่งข้อความเพจกลับไปหาเพื่อนจะใช้คำไม่สุภาพก็ไม่ได้นะเพราะ Call Center ไม่ให้ผ่าน QC คำพูดจ้า ต้องคิดคำใหม่ไม่ได้อรรถรสไปอีก ในภาพนี้เป็นเพจเจอร์เครื่องที่สองค่ะ เครื่องแรกจะใหญ่กว่านี้หน่อยแต่มันพังไปแล้ว ก็เลยเทิร์นเป็นรุ่นนี้มาใช้ค่ะ
มาถึงโทรศัพท์มือถือเครื่องแรกในชีวิตกับ Ericson T10 ค่ะ นี่ก็ไม่รู้ว่าเครื่องหายไปไหนแล้ว เลยไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูเลย จากนั้นก็มีเครื่องรุ่นอื่นต่อมาอีกเรื่อย ๆ และที่ขาดไม่ได้สำหรับเจ้าของบล็อกก็คือ คู่มือแต่งริงโทนนั่นเอง ไปหาซื้อมาเพราะอยากมีเสียงเรียกเข้าที่ไม่เหมือนชาวบ้านเค้า ตั้งใจจิ้มรหัสตั้งนานกว่าจะได้แต่ละเพลง แต่สุดท้ายก็ซ้ำอยู่ดีเพราะเค้าก็ทำมาขายเหมือนกันหมดทุกที่
ส่วนโทรศัพท์มือถือที่เป็นระบบ Symbian เครื่องสุดท้ายของเจ้าของบล็อก ก่อนที่จะเปลี่ยนมาใช้ Smart Phone ก็คือเจ้าเครื่องนี้ค่ะ Nokia N70 ช่วงนั้นก็ลงทุนบ้ามาก เอาโทรศัพท์ไปลงโปรแกรมสำหรับ N70 ที่มาบุญครอง โปรแกรมไล่ยุงไล่อะไรก็ลงหมด แต่ตอนหลังไปซื้อแผ่นมาลงโปรแกรมเองค่ะ อยากได้อะไรก็ดึงลงเครื่อง ไม่อยากใช้อะไรก็ลบออก
ไปขุดออกมาถ่ายรูปค่ะ เก่าจนไม่น่าให้อภัย 
3. อยาก Save รูปและติดตามข่าวสารของศิลปินที่เรารัก จนเริ่มทำบทความครั้งแรก
เปลี่ยนจากเล่าเรื่องดึกดำบรรพ์มาเป็นเรื่องนี้บ้างดีกว่า หลาย ๆ คนที่เคยเห็นผ่านตาคงพอจะเดาได้ว่าเจ้าของบล็อกเป็น E.L.F แล้วเมื่อก่อนเวลาจะตามเก็บรูป Super Junior ถ้าไม่ใช่จากบ้านหลักในไทย เช่น sujuthailand แล้ว ก็คงจะไม่พ้นเว็บไซต์ Siamzone.com ค่ะ เข้าไปเล่นทุกวัน ดราม่งดราม่าอะไรเกี่ยวกับศิลปินก็ในสยามโซนนี่แหละ ช่วงนั้นเข้าไปเซฟรูปจากเว็บและบอร์ดต่าง ๆ มาไว้ในคอมฯ เยอะมาก (บางส่วนก็ไรท์เก็บไว้ในแผ่นซีดี)
จนกระทั่งคิดอยากจะหารูปเองโดยไม่ต้องรอดูจากคนที่เค้ามาตั้งกระทู้ในบอร์ด เลยดูเครดิตที่ต้นฉบับเค้าใส่เอาไว้บนรูป จากนั้นก็เสิร์ชหาจนกระทั่งไปถึงแหล่งที่มาโดยตรงจากบ้านต่าง ๆ ที่อยู่ต่างประเทศ แล้วนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นในการสร้างบทความของตัวเองครั้งแรกในเว็บไซต์ Dek-d.com ค่ะ ตอนที่ 1 สร้างเมื่อวันที่ 15 ธันวาคม 2550 และตอนสุดท้ายก่อนจะเลิกทำอยู่ในบทความ Part 2 คือวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2556 ค่ะ
เพราะช่องทางต่าง ๆ เริ่มสะดวกสบายขึ้น ต่างคนต่างก็ใช้ Twitter, Facebook, Weibo, Instagram etc. กันแล้ว บทความของเราก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป ก็เลยหยุดทำบทความในเด็กดีค่ะ แต่ทุกวันนี้เจ้าของบล็อกก็ยังไม่หยุดเซฟรูป SJ สักที สงสัยคงจะต้องแก่ไปด้วยกันแล้วล่ะ
4. อยากมี MV ของศิลปินที่เราชอบไว้ดูในโทรศัพท์มือถือ
เมื่อก่อนนี้ใช่ว่าจะได้ดู youtube บนมือถือได้ง่าย ๆ ตอนนั้นเจ้าของบล็อกยังใช้โทรศัพท์ Nokia N70 อยู่ จะต่ออินเทอร์เน็ตมือถือก็ได้ความเร็วแค่ระดับ EDGE/GPRS ซึ่งตอนนั้นอยากเก็บ MV และ Live ของ Super Junior ไว้ดูในโทรศัพท์มือถือมาก ก็เลยได้รู้จักกับโปรแกรมแปลงไฟล์โปรแกรมหนึ่ง (จำชื่อไม่ได้แล้ว) เพื่อให้โทรศัพท์ของเรามี MV ติดไปด้วยทุกที่ เวลาคิดถึง SJ เมื่อไหร่ก็แค่หยิบขึ้นมาเปิดดูอะไรแบบนี้ ซึ่งไฟล์ที่ใช้ดูกับโทรศัพท์มือถือได้ก็คือไฟล์นามสกุล 3gp เพราะเป็นไฟล์ที่มีขนาดเล็ก จำได้ว่าตอนนั้นมีความสุขมาก แปลงไฟล์สนุกเลย อยากได้คลิปไหนก็ดาวน์โหลดเองแปลงไฟล์เอง
จากนั้นก็มาคิดแทนคนอื่นไปอีกว่าเค้าอาจจะอยากได้คลิปไว้ในโทรศัพท์มือถือแบบเราก็ได้ ก็เลยตั้งบทความแจกคลิปวิดีโอ 3gp ของ SJ ที่เรามีอยู่ จนกระทั่งแฟนคลับวงอื่น ๆ เค้าเข้ามาขอคลิปศิลปินของตัวเองด้วย บางคนก็แปะลิงก์จาก youtube ให้เรียบร้อยว่าอยากได้ MV นี้ Live นี้ ทั้งแฟนคลับฝั่งเกาหลีหรือแฟนคลับฝั่งญี่ปุ่นเราก็แปลงไฟล์ให้ อันไหนเราทำให้ไม่ได้ก็ข้ามไป เห็นเค้าชอบกันเราก็ดีใจ ทำบทความ 3gp for U ตั้งแต่ปี 2551 - 2555 แปลงไฟล์เป็นร้อย ๆ ไฟล์ แต่สุดท้ายไฟล์ก็ทยอยโดนลบไปจนหมด แล้วก็เลยเลิกทำบทความนี้ไปค่ะ
5. ได้ตัวช่วยในการดูคลิปและฟังเพลง 
หลังจากดูคลิปด้วยไฟล์ 3gp มานาน สุดท้ายก็ได้ iPod nano ตัวนี้มาเป็นตัวช่วยค่ะ ได้ดูคลิปที่ชัดขึ้นเพราะเป็นไฟล์ mp4 ได้ดาวน์โหลดเพลง mp3 มาลงเครื่องได้เยอะขึ้น ตอนที่ได้เครื่องมาก็ยังเป็นช่วงที่ทำบทความ 3gp for U อยู่ด้วย เวลาที่ดาวน์โหลดคลิปจาก youtube เป็นไฟล์ mp4 ก็จะแปลงเป็นไฟล์ 3gp เพื่อแบ่งปันควบคู่ไปด้วยค่ะ แต่ iPod เครื่องนี้พังแล้ว โดนฝนนานไปหน่อย ปุ่มเก่าหมดแล้วด้วยเสียดายมาก
ด้านหลังมีร่องรอยเยอะมาก 
6. สัญญาณอินเทอร์เน็ตช้าแบบเต่าหลับ 
เมื่อก่อนที่บ้านต่อเน็ตแบบใช้สายโทรศัพท์ค่ะ ถ้าเล่นเน็ตโทรศัพท์บ้านจะใช้ไม่ได้ ไปซื้อเน็ตแบบ 7 วันบ้าง แบบ 15 วันบ้าง ยี่ห้ออะไรบ้างก็จำไม่ได้แล้วค่ะแต่ไปซื้อที่ 7-11 อย่าถามหาความเร็วนะคะ เพราะแค่จะเปิดรูปดูสักรูป นางยังค่อย ๆ มาทีละเส้นเลยจ้า ขนาดไปอาบน้ำสระผมกลับมาแล้วยังโหลดไม่เสร็จเลย ดีไม่ดีเป็นช่วงที่สัญญาณจะต้องตัดเพื่อให้ต่อใหม่นี่จะเซ็งมาก ต่อมาพอเปลี่ยนมาใช้อินเทอร์เน็ตแบบ ADSL ก็ดีขึ้น ปัจจุบันนี้ก็เป็น Internet Fiber แล้ว ไม่ต้องจิกผมตัวเองแล้วค่ะ
7. ไรท์ข้อมูลลงแผ่น CD 
ก่อนจะมาใช้ Flash Drive เมื่อก่อนก็ไรท์สิ่งต่าง ๆ ลงแผ่นซีดีค่ะ ซื้อกระเป๋าเก็บแผ่นอย่างดี สรุปคือ 'พัง' อยู่ดี บางแผ่นก็อ่านไม่ได้เลย บางแผ่นอ่านได้ก็ไม่ค่อยสมบูรณ์ อุตส่าห์สะสมรูปสะสมคลิปมานานแรมปี หมดกัน!
ขี้เกียจนึกแล้วค่ะยิ่งนึกก็ยิ่งเก่า พูดถึงความเก่าความล้าสมัยของช่วงนั้นก็ขำดี เดี๋ยวนี้อะไร ๆ ก็อำนวยความสะดวกให้เยอะมาก โทรศัพท์มือถือก็ดีมาก สัญญาณอินเทอร์เน็ตก็ดีมาก ทุกอย่างดีมากเสียจนคนเปลี่ยนเป็นหงุดหงิดง่ายถ้าไม่ได้ดั่งใจเพียงแค่นิดเดียว ได้รับการอำนวยความสะดวกเสียจนไม่มีความอดทน ลองเปรียบเทียบวันนี้กับเมื่อก่อนดูค่ะว่าเรายังเคยอยู่ในช่วงเวลาแบบนั้นได้ ค่อย ๆ แก้ไขและอดทนแล้วเราจะผ่านมันไปได้ค่ะ ขอให้สนุกกับบทความตอนนี้กันนะคะ 
ปัญหาก็คือเครื่องคอมพิวเตอร์ของเราไม่สัมพันธ์กับสัญญาณอินเทอร์เน็ตตัวใหม่ ก็เลยต้องตั้งค่ากันใหม่เพื่อให้เครื่องคอมพิวเตอร์รองรับสัญญาณอินเทอร์เน็ตได้อย่างเต็มที่
วิธีตั้งค่าโน้ตบุ๊กอยู่ที่ลิงก์ด้านล่างนี้นะคะ 
อยากให้ทุกคนได้ใช้อินเทอร์เน็ตอย่างมีความสุข ได้ใช้อินเทอร์เน็ตที่เร็วแรงจริง ๆ
ลองแก้ปัญหาด้วยตัวเองดูก่อน ถ้าไม่ได้แล้วจริง ๆ ค่อยขอความช่วยเหลือ เช่น ตั้งกระทู้ถาม หรือติดต่อคอลเซ็นเตอร์ ซึ่งตอนที่เจ้าของบล็อกหาข้อมูลเพื่อแก้ไขปัญหาเองก็ใช้เวลาหลายวันค่ะ ไม่ได้หาเจอในครั้งเดียว
ถ้าใครแนะนำว่าให้เช็คอุปกรณ์ของเราก่อนว่าเก่า ว่าเสียหรือเปล่า อย่าเพิ่งผลีผลามไปโกรธเค้าค่ะ มันอาจจะจริงก็ได้ ถึงแม้ว่าเราจะมั่นใจว่าเครื่องเราใหม่ล่าสุดแล้วก็ตาม ถ้ามันต้องตั้งค่าก็คือต้องตั้งค่าค่ะ
สุดท้าย บางสิ่งบางอย่างเจ้าของบล็อกอาจจะเข้าใจไม่ถูกต้องก็ได้ แต่เพราะเราแก้ปัญหาของเราแบบนี้แล้วมันได้ผล ก็เลยอยากจะแนะนำในแบบของตัวเอง ให้ทุกคนได้ลองสังเกตและแก้ปัญหาเบื้องต้นด้วยตัวเองก่อนนะคะ จะได้ไม่ต้องเสียเงินซ้ำซ้อน ไม่ต้องเสียเวลา และไม่อารมณ์เสียจ้า
